Bufferzones voor bacterievuur
In Nederland zijn een aantal bufferzones voor bacterievuur. Binnen de bufferzones gelden strenge regels rond deze plantziekte, en is het verplicht om bacterievuur te bestrijden. De regels gelden voor iedereen: niet alleen voor telers en kwekers, maar bijvoorbeeld ook voor beheerders van openbaar groen en bewoners met een tuin.
Waar zijn de bufferzones?
Op onderstaande kaart van Nederland kunt u zien waar de bufferzones zijn.
Waarom zijn er bufferzones?
De bufferzones zijn er om de Nederlandse handel te beschermen. Dankzij de bufferzones kan Nederland in heel de EU handelen in planten die gevoelig zijn voor bacterievuur. Dat zit zo:
- In de Europese Unie (EU) zijn gebieden die vrij zijn van bacterievuur (en dat ook willen blijven). Deze gebieden worden Protected Zones (PZ’s) of beschermde gebieden genoemd.
- In Nederland komt bacterievuur voor. Daarom mogen wij planten die gevoelig zijn voor bacterievuur niet verhandelen of vervoeren naar de PZ’s.
- Vanuit de bufferzones mag dat wel. Nederland geeft namelijk de garantie dat planten uit de bufferzones vrij zijn van bacterievuur.
Waar zijn de beschermde gebieden?
In het Register eisen en coderingen voor beschermde gebieden kunt u zien voor welke landen de PZ-status geldt, en voor welke producten bijzondere eisen gelden.
Gevolgen van een uitbraak in een bufferzone
Een uitbraak van bacterievuur in een bufferzone zou ernstige economische schade opleveren voor boomkwekers. Zij mogen niet meer exporteren naar beschermde gebieden als er op minder dan 500 meter van de kwekerij bacterievuur wordt aangetroffen.
Welke regels gelden in bufferzones?
- Let op: deze regels gelden voor iedereen. Ook voor particulieren.
Dit zijn de belangrijkste regels in de bufferzones:
- In een bufferzone mag u bepaalde soorten planten niet aanplanten. Dit geldt bijvoorbeeld voor wilde meidoorn. Hieronder kunt u lezen welke planten u niet mag aanplanten.
- De eigenaar van de grond is verplicht om aangetaste planten direct te (laten) verwijderen. De kosten hiervan zijn ook voor de grondeigenaar. Lees hieronder hoe u bacterievuur moet bestrijden.
Uitzondering op de regels
Binnen de bufferzones zijn uitzonderingsgebieden. Daar gelden minder strenge regels voor meidoorn.
Controle in bufferzones
Keuringsdienst Naktuinbouw voert controles uit in bufferzones. Niet alleen bij teeltbedrijven en boomkwekerijen, maar ook in het openbaar groen. Naktuinbouw spoort zo gewassen op die zijn aangetast door bacterievuur en laat deze direct verwijderen.
Welke planten mag ik niet aanplanten in een bufferzone?
Bepaalde planten mag u niet nieuw aanplanten in een bufferzone. Het gaat om planten die erg gevoelig zijn voor bacterievuur.
De volgende dwerg- of rotsmispels:
- Cotoneaster floccosus
- Cotoneaster salicifolius
- Cotoneaster watereri en de daartoe behorende cultivars
De volgende glansmispel:
- Photinia davidiana
De volgende meidoornsoorten:
- Crataegus calycina (koraalmeidoorn)
- Crataegus laevigata (tweestijlige meidoorn)
- Crataegus monogyna (eenstijlige meidoorn) met uitzondering van de cultivars
Hoe moet ik bacterievuur bestrijden?
Bestrijding van bacterievuur is verplicht binnen bufferzones. Dit geldt voor iedereen, ook voor particulieren. Dus als uw perceel of tuin binnen een bufferzones ligt, moet u bacterievuur bestrijden.
In bufferzone: plant volledig verwijderen
U moet aangetaste planten en struiken zo spoedig mogelijk volledig verwijderen. Dat geldt niet alleen voor het bovengrondse gedeelte, maar ook voor de stronk of stobbe. Een stobbe is het deel dat blijft zitten als u de boom of struik net boven de grond afzaagt.
- Verwijder de hele plant, inclusief de wortels.
- Verplaats dit materiaal niet en laat het eerst minimaal een dag goed indrogen.
- Is het materiaal helemaal droog? Voer het dan af als groenafval.
Buiten bufferzone: wortels mogen blijven zitten
Buiten de bufferzones is bestrijding niet verplicht, maar wordt het wel aangeraden. Door de ziekte te bestrijden verkleint u het risico voor telers, boomkwekers en het openbaar groen.
Buiten de bufferzones kunt u de wortels van een aangetaste plant laten zitten.
Kijk uit voor verdere verspreiding
Bacterievuur kan zich snel verspreiden. Besmetting van andere planten gebeurt bijvoorbeeld door aanraking met uw handen of met uw gereedschap. Daarom is het erg belangrijk dat u hygiënisch omgaat met het aangetaste materiaal. U kunt het volgende doen:
- Maak gereedschap, transportmiddelen en ander gebruikt materiaal goed schoon.
- Transportmiddelen kunt u bijvoorbeeld met een stoomcleaner of hogedrukspuit schoonmaken.
- Gereedschap maakt u schoon door dit te borstelen met bijvoorbeeld brandspiritus, alcohol van minimaal 70% of chloor.
Uitzonderingsgebieden binnen de bufferzones
Binnen de bufferzones zijn een aantal gebieden waarin meidoorns het landschap bepalen, zoals natuurgebieden of landgoederen. In deze gebieden gelden soepelere regels voor bacterievuur.
De uitzonderingsgebieden hebben een blauwe kleur op de kaart met bufferzones.
Aanplanten meidoorn in uitzonderingsgebied
In de uitzonderingsgebieden mag u als perceelhouder de volgende soorten wilde meidoorn aanplanten:
- Crataegus calycina (koraalmeidoorn)
- Crataegus laevigata (tweestijlige meidoorn)
- Crataegus monogyna (eenstijlige meidoorn)
Bacterievuur bestrijden in uitzonderingsgebied
Zijn de wilde meidoorns op uw perceel aangetast met bacterievuur? Dan hoeft u ze niet compleet te vernietigen. U moet dan alleen de aangetaste delen van deze meidoornsoorten ruim verwijderen. U hoeft de stobben (stronken) niet te verwijderen.
Controleer wel of er geen aangetaste uitgroei uit deze stobbe komt. Als de uitgroei ziek blijkt te zijn, moet u deze direct vernietigen. Ook moet u de stobben alsnog helemaal doden of verwijderen.