Dana Eijmaal, senior inspecteur (dierenarts)
Na mijn studie Diergeneeskunde in Gent (richting 'Kleine huisdieren'), kon ik direct beginnen als praktijkwaarnemer, in een periode dat de varkenspest heerste. Op dat moment is mijn interesse voor het voorkomen van dierziekten gewekt. Na mijn waarneming ben ik aan de slag gegaan voor de Rijksdienst voor de keuring van vlees en vee (RVV) waar ik o.a. bloed tapte ter screening voor de varkenspest. Daarna werkte ik een aantal jaar in een kleine-huisdierenpraktijk. Dat heb ik gecombineerd met werken voor de RVV als practitioner op een slachthuis. Na een aantal jaren ben ik volledig in dienst gegaan bij de RVV, een voorloper van de NVWA.
Voor exportcertificering kom ik op veel verschillende locaties
Direct na mijn start bij de NVWA heb ik een uitgebreide interne opleiding gevolgd en ben ik goed ingewerkt. Tegenwoordig krijgen de nieuwe dierenartsen hun opleiding in Wageningen en moeten 200 uur stage lopen in het slachthuis, voordat ze alleen aan het werk gaan. Na een aantal jaren in het slachthuis te hebben gewerkt ben ik doorgestroomd naar exportcertificering van levend vee. Nu ben ik senior dierenarts ‘levend vee’. Mijn aandachtsgebieden zijn de export van paarden en pluimvee. Voor exportcertificering kom ik op veel verschillende locaties, zoals op varkens-, rund-, en pluimveebedrijven, paardenhouderijen, jumpings en hondenhouderijen, en bij dierentuinen en sperma-winstations. Dat maakt het werk erg afwisselend. Iedere diersoort heeft zijn eigen regels voor wat betreft export en ieder land - vooral buiten de EU - stelt specifieke eisen. Als senior dierenarts coach en begeleid ik collega's tijdens hun werk, schuif ik aan bij diverse vakinhoudelijke overleggen binnen en buiten de NVWA en zit ik het 'levend vee'-overleg voor.
"Voor exportcertificering kom ik op veel verschillende locaties"
Voorkomen van dierziekten
Sinds mijn eerste aanraking met dierziekten, na mijn studie, ben ik geïnteresseerd gebleven in het voorkomen ervan. Bij de NVWA heb ik daarom aanvullend de opleiding tot dierziektedeskundige gevolgd. Nu draag ik ook bij aan het voorkomen van een uitbraak van dergelijke dierziekten in Nederland. Bij een verdenking van een aangifteplichtige dierziekte, ga ik naar bedrijven, soms samen met een specialist van de gezondheidsdienst of soms een practicus om ambtelijke monsters te nemen en te kijken of een bedrijf echt verdacht is. Dat moet namelijk officieel door de overheid worden vastgesteld. Ik raad jonge dierenartsen echt aan om dat te gaan doen. Het werk is leuk en afwisselend. Als dierziektedeskundige krijg je regelmatig bijscholing. Zo blijf ik op de hoogte van de dierziektedreiging in Nederland. Dan moet je denken aan dierziekten als blauwtong, vogelgriep of de Afrikaanse varkenspest.
Andere mogelijkheden en doorgroeien
Als NVWA-dierenarts kun je ook aan de slag op een buitengrens-inspectiepost, een zogenoemde BIP. Deze vind je bijvoorbeeld op vliegvelden en in de havens. Ik heb zelf jaren op de BIP op het vliegveld in Beek gewerkt. Dat beviel me prima. De NVWA-dierenartsen op een BIP controleren alleen import; zij houden toezicht op de import uit derde landen. Dat betreft levende dieren en importproducten van dierlijke oorsprong, zoals vlees en vleesproducten, vis, eieren en melkproducten, maar ook jachttrofeeën.
Goede arbeidsvoorwaarden
Ik werk 36 uur per week (4x9) en heb 1 dag per week roostervrij. Ik vind het een groot voordeel om een dag per week thuis te kunnen zijn en toch fulltime te werken. Voor het werk reis ik vanuit mijn woonplaats naar de toezichtadressen. Piket heb ik alleen als dierziektedeskundige en had ik vanwege mijn taak op de BIP. Dat is wel anders dan toen ik nog in de praktijk werkte Ik word zelden 's nacht uit m'n bed gebeld. En overuren krijg ik terug in vrije uren. De secundaire arbeidsvoorwaarden vind bij de NVWA ik prima.
Je kunt hier veel kanten op
Ik heb 3 kinderen. Toen ik zwanger was van de eerste in 2001 werkte ik gewoon door tot ik met zwangerschapsverlof ging. Tegenwoordig is dat anders; als je zwanger bent, mag je niet meer in het slachthuis werken. En ook niet bij de export van vee. Dan wordt er aangepast werk voor je gezocht. Ik vind dat goed, want de risico's zijn te groot. Ik heb tijdens mijn zwangerschap ook het examen voor dierziektedeskundige gedaan en na mijn verlof ben ik direct gestart als dierziektedeskundige. Destijds was er een soort kweekvijver voor leidinggevenden. Daardoor ben ik nog een tijdje waarnemend teamleider geweest. Zoiets kan ook bij de NVWA: je kunt hier veel kanten op. Maar omdat ik de inhoud leuker vind dan het leidinggeven, heb ik uiteindelijke toch gekozen voor de functie senior dierenarts.