Biologie
De Oost-Aziatische boktor tast levende loofbomen en struiken aan. Door zich te voeden met het hout kan de boktor deze bomen ernstig verzwakken en soms zelfs doden. Vestiging van de boktor in Europa leidt tot zware aantastingen van loofbomen en struiken in bewoonde gebieden en in de natuur, maar heeft ook grote economische gevolgen voor onder andere boomkwekerijen en handel.
De Oost-Aziatische boktor is een kever uit de familie van de boktorren (orde: Coleoptera; familie: Cerambycidae). Deze boktor wordt ongeveer 3 tot 5 centimeter lang (voelsprieten niet meegerekend), heeft 6 poten en is zwart met witte vlekken. De boktor heeft verder zwart-wit gestreepte voelsprieten die even lang of langer zijn dan de boktor zelf. De totale levenscyclus van eitje tot boktor neemt in koudere regio’s (zoals Nederland) circa 3 jaar in beslag.
Enige tijd nadat de boktor bevrucht is kan het vrouwtje eitjes leggen. Zij legt de eitjes in de bast vooral op het onderste deel (tot 1,5m) van de stammen van bomen en struiken. De bomen en struiken waar de boktor zijn levenscyclus op kan voltooien worden waardplanten genoemd. Gezien het groot aantal plantensoorten waarop aantasting is gevonden wordt ervan uitgegaan dat vrijwel alle loofbomen en struiken en pinus en cryptomeria soorten waardplanten zijn van de Oost-Aziatische boktor.
Na 1 tot 2 weken komen de eitjes uit en maken de larven een gang net onder de bast. In de loop van de tijd gaat de larve steeds dieper het hout in. Naarmate de larve groeit, maakt de larve ook steeds bredere gangen, waardoor de bomen ernstig verzwakken. Verzwakte bomen zijn ook gevoeliger voor ziekten.
Na circa 3 jaar ontwikkelen de larven zich in het voorjaar en de zomer tot boktorren. De boktorren knagen een rond gat (uitvlieggat), verlaten de boom en eten vervolgens van de bast van dunnere takken, bladeren en bladstelen. Hierna begint de levenscyclus opnieuw.
De boktor kan grote afstanden afleggen, maar blijft meestal in de buurt van de plant waar hij uit komt. De kever vliegt alleen maar van mei tot september. In het winterseizoen is er dan ook geen risico voor natuurlijke, verdere verspreiding van de boktor.
Meer informatie: